Van abstract idee tot concreet plan: in Nijkerk bundelen gemeente en bedrijven hun krachten voor een proeffabriek die innovatie, onderwijs en samenwerking in de regio FoodValley stimuleert.
De gemeente Nijkerk en twee lokale bedrijven zagen kansen: een gezamenlijke proeffabriek die innovatie stimuleert in de regio FoodValley, met ruimte voor onderwijs, experiment en samenwerking. Maar het oorspronkelijke idee bleek te globaal. Er was geen overeenstemming over locatie, functionaliteiten of financiering. En ook het belang dat partijen eraan hechtten verschilde. Voor de één was het een speerpunt, voor de ander slechts een idee op de achtergrond. Daardoor kwam het idee niet verder en bleef hangen in abstracte termen. Hoe breng je deze verschillende belangen, ideeën en ambities bij elkaar en maak je van een vaag concept een concreet, gedragen plan dat uitnodigt tot investeren én realiseren?
Marcel begon bij de basis: luisteren. Met álle betrokken partijen – individueel – voerden we verdiepende gesprekken. Wat zijn hun belangen? Wat zouden ze willen bereiken? En waar ligt hun grens? In gesprekken over belangen is de breedte van de mogelijke oplossingen verkend door rekening te houden en gezocht naar richtingen waar draagvlak voor is.
Deze inzichten vertaalden we naar een eerste concept – een gedeeld vertrekpunt – waarin twee pijlers centraal stonden:
Om het toekomstbeeld tastbaar te maken, organiseerden we inspiratiebezoeken aan andere locaties. Dat hielp de partijen om zich een concreet beeld te vormen van wat er mogelijk is. Dit concrete beeld kon weer door vertaald worden in business cases.
Daarna volgde de vertaalslag naar een realistische locatie en een verdieping van de businesscase. Hierin brachten we in kaart wat de proeffabriek moet kunnen, wat het kost, en hoe het gefinancierd kan worden.
Door het koppelen van het plan aan subsidiemogelijkheden, werd het ineens voorstelbaar én haalbaar. De financiële dekking kwam in beeld, en het draagvlak groeide. Nieuwe partijen sloten zich aan, omdat er nu iets lag waar ze zich in herkenden. Dus stappen op haalbaarheid en draagvlak.
Door in het proces duidelijke gezamenlijke stappen aan te brengen, met duidelijke mijlpalen en keuzes. Zo ontstond helderheid over wat wél en níet mogelijk is, én over de volgende stap: wie levert welke bijdrage?
We brachten niet alleen inhoud, maar vooral ook structuur en richting. Door belangen te expliciteren, alternatieven te bespreken en gezamenlijke beelden te creëren, ontstond beweging. Van lang praten naar concreet realiseren.
De focus ligt nu op het versterken van het wederzijds commitment: