Ik ben geen one-trick pony, ik schaak graag op meerdere borden
Ik ben geen one-trick pony, ik schaak graag op meerdere borden

Ik ben geen one-trick pony, ik schaak graag op meerdere borden

Niels Boelhouwer is een zeiler. Hij wil mensen aan boord krijgen, zorgdragen voor zijn bemanning, zijn eigen koers varen in een project. Soms hangt er een emmer achter de boot en daar heeft hij een hekel aan. De metaforen zijn duidelijk: Niels ziet in zijn hobby grote paralellen met zijn werk bij P2. “Als je in de hectiek van je werk zit, zijn er soms omstandigheden waar je geen invloed op hebt. Maar als je op een boot zit, heb je niet altijd een keuze en helpt dit juist je koers te bepalen.”

Je bent sinds augustus vorig jaar bij P2 aan boord. Wat heeft jou doen besluiten voor P2 te kiezen?      “Tot voor driekwart jaar kende ik P2 nog niet. Het eerste contact was met twee collega’s die een presentatie gaven. Dat sprak mij zo aan - zowel de inhoud van het verhaal als het bedrijf zelf - dat ik voorstelde een keer koffie te gaan drinken. Gaande het proces zag ik alleen maar bevestiging van wat ik tijdens de presentatie had gehoord: een organisatie van een groep mensen die mij energie geeft. Ik ben geen one-trick pony, ik schaak graag op meerdere borden: contacten/relaties onderhouden en opdrachten binnenhalen. Dat is wat je binnen P2 moet doen en daar zit een gezonde dynamiek in.”

“Ik kom uit een wereld waar ik meestal mijn opdrachten alleen uitvoerde. Hier is het meer regel dan uitzondering dat je een klus met meerdere mensen doet. Dat is leuk en gezellig en biedt voordelen, voor jou én de opdrachtgever. Als je met meerdere collega’s op een project zit, bekijk je samen de opdracht vanuit meerdere invalshoeken. Dat geeft stof tot nadenken: wat wordt gevraagd en wat is de beste aanpak? Dan is 1 + 1 = 3 door de hele klus heen merkbaar aanwezig. Ook in de uitvoering is het fijn vanuit elkaars gebundelde kracht en vaardigheden een project tot het einde te brengen. Dat geeft mij energie, ik voel dat ik daar blij van word. Dat is voor mij een belangrijke graadmeter, mijn innerlijk kompas.”

Je stelt je op de website van P2 voor als Proactief. Pragmatisch. Niels. Hoe komt dat terug in je werkzaamheden voor de organisatie?    “Het werkwoord ‘doen’ is de vertaalslag voor proactief. Ik ben mensgericht, stap graag op mensen af. Mijn omgeving wordt wel eens gek van mij: ik klets met iedereen, ben benieuwd naar de persoon achter de persoon, een gemakkelijke verbinder. Als ik zie dat er geen dynamiek is tussen personen of partijen, word ik nieuwsgierig. Waarom loopt het niet of werkt het niet? Kan ik daar een verbindende rol in spelen of kan ik boven tafel krijgen wat hen weerhoudt? Ik probeer dan de Haarlemmer olie te zijn, door het lef te pakken of het initiatief te nemen om dat te doorgronden.”

“Soms klapt het, dan ben ik te vroeg, maar liever dat dan dat ik het niet oppak en daar later spijt van heb. Een 100 procent score heb je toch nooit, dat moet ook niet je doel zijn, anders raak je alleen maar teleurgesteld. Daarnaast vind ik het leuk om mijn eigen broek op te houden, projecten binnen te halen en die breed uit te voeren, samen met collega’s. Ik kom uit de sales/projectmanagement en ben tijdens mijn carrière vaak begonnen in een sales- óf projectmanagementrol, maar binnen de kortste keren pluste ik dan datgene dat er niet bij zat er weer bij. Die combinatie past bij mij.”

Wat heb je van P2 geleerd? In hoeverre heeft P2 jou veranderd als mens?   “Durf te vragen! En dan heb ik het met name over hulp. Zet af en toe je trots opzij om dingen altijd maar zelf te doen. Er zit veel kennis, hulpvaardigheid en bereidwilligheid in de organisatie, waardoor je samen verder komt. Wat ik nog meer heb geleerd, is dat je aandacht mag besteden aan de balans tussen werk en privé. Ik ben van nature best loyaal naar mijn werkgever toe, ik kan mijzelf verliezen in mijn werk. Je merkt hier dat er in positieve zin erg op elkaar wordt gelet, dat je niet té zelfredzaam wordt. Dat gebeurt collectief en dat wordt naar elkaar uitgesproken: je bent niet alleen de ontvangende partij, je hebt ook een waarnemende en beschermende rol naar de ander toe.”

“Momenteel zijn we intern bezig met het ontwikkelen van een nog onconventionele aanpak voor de organisatie en uitvoering van P2. Deze aanpak vertoont kenmerken van een cyane organisatie. Daar zit de zelfredzaamheid van ons allen in die samen de organisatie maken, maar ook dat je veel meer van jezelf mag meenemen dan in een traditionele organisatie. Bij P2 is het credo dat je zo dicht mogelijk bij jezelf blijft. Laat ons maar zien wie je in z’n totaliteit bent. Dan toon je ook gemakkelijker dingen die ogenschijnlijk niet werk-gerelateerd zijn, maar die zomaar een bijdrage zouden kunnen leveren, omdat ze ‘handig’ voor een ander zijn. We hebben een P2-app. Daarin komen regelmatig vragen van collega’s voorbij: ik loop hier tegenaan. Help! Dan zie je de bereidwilligheid van P2-ers die opstaan en contact opnemen en zo rolt dat treintje dan verder. Dat is in heel veel bedrijven not-done.”

“P2 heeft mij niet veranderd als mens, maar het heeft mij wel bewuster gemaakt dat dingen er gewoon mogen zijn. Ik kon in de rollen in mijn vorige jobs nog wel eens schakelen tussen wat nodig was of gevraagd werd en de Niels buiten werktijd. Dat is hier niet nodig en daar verlies je geen energie op. Ik heb de bewustwording omarmd dat dit ook kan en hoe prettig dat is.”

Wat kunnen P2-ers van jou leren?   “Ik kan goed aan mensen uitleggen wat het voordeel is om uit je comfortzone stappen, wat dat je kan opleveren en dat het uiteindelijk helemaal niet eng is.. Ik heb dat zelf een aantal keren gedaan en ik weet wat dat mij heeft gebracht. Wat daaraan vooraf gaat, is dat het heel verstandig is om regelmatig vanuit jezelf een gezonde reflectie te hebben. Wat ik daarmee bedoel is een verdiepingsslag maken, bijvoorbeeld door met enige regelmaat met een vriend of vriendin naar de vraag achter de vraag of het antwoord achter het antwoord te zoeken, om daarmee te bevestigen: oké, het klopt nog.”

“En klopt het niet, dan is er reden tot dieper onderzoek. Misschien moet je dan wel eens een beslissing nemen in plaats van maar te blijven zitten waar je zit. Die spiegel kan ik iemand voorhouden, ik kan mensen daar bij helpen. Door mijn opleiding NLP* kan ik met iemand heel scherp in kaart brengen waar hij/zij naartoe wil en wat de reden is dat dat nog niet gebeurt. Dat heb ik bijvoorbeeld ook gedaan met mensen uit het bedrijfsleven die helemaal vast zaten en die na ons gesprek weer in beweging kwamen.”

*Neuro Linguïstisch Programmeren

“Vanuit mijn saleservaring weet ik dat het helemaal niet eng is om bij een bedrijf op tafel te leggen wie we zijn en wat kunnen we afspreken als we vinden dat we elkaar nodig hebben. Dat begint al bij contact houden. Misschien doe je nooit zaken met elkaar, maar het kan geen kwaad om regelmatig bij te praten over elkaars activiteiten en welke vraagstukken er op tafel liggen. Ik merk bij een aantal collega’s dat zij daar iets terughoudender in zijn. Mijn advies is dan: draai het eens om. Stel dat jij de potentiële klant zou zijn, hoe leuk zou jij het vinden als er een opening wordt gecreëerd? Ik zou dat zelf in ieder geval erg waarderen.”

Niels is een zeiler. Hij wil mensen aan boord krijgen, zorgdragen voor zijn bemanning, zijn eigen koers varen in een project.

Je zit in de Wasstraat. Kende je dat principe vanuit vorige functies?   “Tijdens mijn allereerste baan, bij - oneerbiedig gezegd - een ‘printerboer’, hebben we zes weken lang een interne training gehad. Dat was een training gericht op productkennis en verkoopskills. Daar is de Wasstraat natuurlijk niet mee te vergelijken. Daarin gaat het over de kwaliteit van het vak, waarbij óók veel aandacht aan de persoon wordt besteed. Het leuke van de Wasstraat vind ik dat je je collega’s in een andere setting meemaakt. Er zitten ook deelnemers uit andere bedrijven in, waardoor je zo nu en dan een kijkje in elkaars keuken kunt nemen. Wat mijn ervaring is bij andere bedrijven, is dat er wel eens in je wordt geïnvesteerd met een cursusje van een of twee dagdelen, maar dat er daarna weer vrij snel wordt overgegaan tot de orde van de dag. Dan veer je ook gemakkelijk terug in je oude patroon. Juist door zo’n gedegen programma als de Wasstraat te volgen, waarbij je werkt aan een fundament of het fundament dat al deels aanwezig is verstevigt, wordt iets heel anders gecreëerd. Dat zorgt er ook voor, ondanks dat we gelukkig allemaal verschillend zijn en verschillende dingen doen, dat we in de basis hetzelfde vetrekpunt vanuit de organisatie creëren. Als we het hebben over proces- en projectmanagement of over programmamanagement, dan hebben we het in de basis allemaal over hetzelfde. Dat communiceert makkelijker met elkaar en bestaande en toekomstige opdrachtgevers.”

Waarom zou je iemand aanraden om voor P2 te gaan werken?   “P2 is een mooie club mensen bij elkaar. Je kan, mag en moet misschien wel jezelf zijn. Je mag laten zien wat je in de breedste zin van het woord in huis hebt. Als je hier aan boord stapt en je past in de mix/chemie, dan begin je aan een reis waarbij geen opdracht hetzelfde is. Je mag genieten van oprecht geïnteresseerde collega’s, van wie je heel veel kan leren. En je krijgt de ruimte jezelf op allerlei mogelijke fronten te ontwikkelen. De Wasstraat is zo’n voorbeeld, het is een cadeautje dat er op die manier in je wordt geïnvesteerd. Daarnaast worden er veel trainingen gegeven, de meeste intern gefaciliteerd, maar ook een aantal extern.”

“P2 is ook een mooi bedrijf om voor te werken als je het leuk vindt om het initiatief te nemen om met andere, nieuwe dingen te komen. Maar je moet er wel het type voor zijn. Als je van een gespreid bedje houdt en je krijgt rust van gelijkmatigheid, dan is P2 waarschijnlijk niet de juiste plek voor jou. Er wordt wél van je verwacht dat je zelfredzaam bent en out-of-the-box kunt denken. Dat je van de dynamiek houdt en daar dus niet nerveus van wordt. Kortom: never a dull moment.”